- ayaqsız
- прил. безногий. Ayaqsız amfibilər зоол. безногие амфибии
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ayaqsız
Смотреть что такое "ayaqsız" в других словарях:
ayaqsız — sif. Ayağı olmayan, qıçsız. Ayaqsız adam. Ayaqsız taxt. – Oraq onun <quşun> hər iki ayağını biçmiş, o kiçik heyvan ayaqsız z. qalmışdı. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlsiz-ayaqsız — sif. və is. Bacarıqsız, aciz, yazıq, köməyə möhtac. Əlsiz ayaqsız adam. – <Əmiraslan bəy:> O, nizami qoşun deyil, əlsiz ayaqsız . . kasıb küsublardan toplanmış dəstədir. S. S. A.. Məni göndəribdir bura kəndin ağsaqqalları; Əlsizayaqsızları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başsız-ayaqsız — sif. Rabitəsiz, məntiqsiz. Başsız ayaqsız sözlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bidəstü pa(y) — f. əlsiz ayaqsız, aciz, yazıq, bacarıqsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bisər(ü)pa — f. 1) başsız ayaqsız, başıayağı olmayan; 2) əvvəli və sonu olmayan; 3) m. səfil, sərgərdan, avara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bituşə — f. yazıq, köməksiz, əlsiz ayaqsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aciz — sif. <ər.> 1. Əlindən iş gəlməyən, bacarıqsız, zəif. Aciz uşaq. Aciz adam. O çox aciz adamdır. – Bizim söhbətimizə gəldikdə, tələbə Əbdülhəsənzadə Xəlil, necə ki axırda məlum oldu, heç də aciz deyilmiş. C. M.. // Nə edəcəyini bilməyən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilan — is. 1. Bədəni uzun və qıvrılan ayaqsız, adətən zəhərli dişləri olan sürünən heyvan. Zəhərli ilan. Xallı ilan. – İlanın ağına da lənət, qarasına da lənət. (Məsəl). . . Ağabala dərviş gürzə ilanları bazar dalına töküb oynadırdı. Ə. Q.. <Eyvaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
koramal — is. zool. Sürünənlər sinfinə daxil olan ilanabənzər ayaqsız kərtənkələ. <Əmiraslan:> Nurəddin, gör nə gözəl koramal balasıdır. Tut, aparıb kirpimizə verək, yesin. Qorxma, koramalın zəhəri yoxdur, adamı vurmaz. S. S. A.. . . İri kəsəklər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurd — 1. is. Canavar. Düşdü qəzadan ora qurdun yolu; Baxdı ki, görsün, quyu boşdur, dolu. A. S.. Qurd da öz yerini qaranlıq istər ki, onu heç görən olmasın, o da əlinə keçəni dağıdıb gəmirsin, sümüklü sümüklü, qanlı qanlı udsun. S. Rəh.. // məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlsiz — sif. 1. Əli, ya əlləri olmayan. Bir Əlsiz adam. 2. Bax əlsiz ayaqsız. Cəlil ağa özü keçmişdə fəqir olduğundan çox rəhmli idi və harada bir ittifaq düşsəydi, fəqirlərə, əlsizlərə kömək edərdi. İ. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
